“Πάνω στην πόρτα της καρδιάς μου έγραψα:
Απαγορεύεται η είσοδος.
Αλλά ο έρωτας ήρθε γελώντας και φώναξε:
Εγώ μπαίνω παντού!”
Έφηβη σαν ήμουνα ακόμα , ανάμεσα σε ιστορίες και χωρατά ένα βράδυ του χειμώνα γύρω από το τζάκι , εκεί στο σπίτι στο νησί, ρώτησα μια πιο μεγάλη γυναίκα:
« – Τι είναι ο έρωτας; «
» – Δεν είμαι παιδί μου αρμόδια να σου απαντήσω γιατί δεν τόνε γνώρισα αλλά κατά πως ακούω να λένε, ένας διάβολος είναι π΄ αλίμονο σ’ αυτήν που θα τον συναντήσει και αλίμονο σ’ αυτήν που δεν θα τον συναντήσει! «
Ο πατέρας μου που μας άκουσε, γύρισε και της απάντησε βλοσυρός:
» – Άμα δεν κατέχεις να μη μιλάς ! Ο έρωτας άλλοτε είναι ένας Θεός που σε σέρνει άλλοτε μ’ αγκαλιές στον Παράδεισο , κι άλλοτε με αλυσίδες στη Κόλαση! Είν’ ένας Διάολος κοκκινοφορεμένος κι’ άμα ριζώσει στην καρδιά, αναθεματισμένος !
Κι ο έρωτας κι ο θάνατος κι οι δυο με κυνηγούσαν κάποτε! Του θάνατου εξέφυγα! Τον έρωτα ακόμα τον φοβούμαι! Κι όταν δεν ξέρεις την απάντηση αγαπητή μου , οφείλεις να προστατεύεις την ερώτηση! ».
Και επειδή φοβούμαι πως , με σιγουριά κι εγώ δεν ξέρω την απάντηση, θα προστατεύσω από σένα την ερώτηση !
Ποιοι Βαλεντίνοι βρε? Ο έρωτας δεν έχει ετικέτες, δε φτιάχνεται με καλούπια σαν σοκολατάκι σε σχήμα καρδιάς! Κι εγώ κι εσύ το ξέρουμε καλά πως αυτά που λένε είναι αηδίες … και σοβαροί -σοβαροί γελάμε κατά βάθος με του μάρκετινγ τα κόλπα!
Ο Ερωτας είναι κάτι που το βιώνουμε , το ζούμε την κάθε μέρα κι όχι τα λουλούδια και τα σοκολατάκια που μας πουλάνε οι ανθοπώληδες και οι ζαχαροπλάστες ! Ας είναι όμως κι έτσι απόψε … βράδυ Σαββάτου! Το θέμα με ιντριγκάρει, κι έτσι γι αυτό παρόλο που έχουμε πει πολλά… πάλι γι αυτό θα πούμε εδώ και τώρα
» Ποιός είναι που μπορεί να δει :
πότε το σύννεφο γεννιέται πότε τα άνθη ανοίγουνε
και πότε η νύχτα με τη μέρα συναντιέται;
Πότε ο ύπνος έρχεται , πότε το μίσος κι η αγάπη
πώς κρύβει μέσα του το ξύλο τη φωτιά που θα το κάμει κάρβουνο και στάχτη!
Και με ρωτάς και με ρωτάς ο Eρωτας, ο Eρωτας πώς έρχεται,
πώς φεύγει, κι αν ξανάρθει !
Εγώ θα κάψω τον καιρό με κάρβουνο αναμμένο
κι αφού το σβήσω στο νερό πάνω σε τοίχο καθαρό θα γράψω περιμένω! «
Έρωτας μάτια μου δεν είναι γιορτή της μιας ή της συγκεκριμένης μέρας κατά τη θεώρηση των πολλών, που μάταια κι επιφανειακά τη γιορτάζουν, αλλά αυτό που ζεις και εισπράττεις καθημερινά, σαν στη σκέψη ο ένας του άλλου τριγυρνάει ! *
Θα μου πείτε : Γιατί γράφω σήμερα για τον έρωτα; Γιατί μόνο σήμερα σας γράφω για τέτοιο θέμα? Καθημερινά ( σχεδόν!) παραφυλάει πίσω από τις συζητήσεις μας!
Σε όσους γιορτάζουν εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Σας αγαπώ πολύ και σας φιλώ κατάφατσα! ;-)*
Χειμωνιάτικη Λιακάδα 
Σήμερα στο «Χαμομηλάκι» , διάβασα κάτι πολύ όμορφο : Ο Έρωτας λέει , ήταν γιος της Πενίας (Φτώχειας) και του Πόρου (Παροχή – Πλούτος) …
Σπουδαίοι οι Αρχαίοι γεννήτορες μας … Δεν βρίσκεις ;
Και , ναι … ο Ερωτας , παραφυλάει πάντα στις γωνιές μας .
… ευτυχώς …
——————————-
Κι εμείς σ’ αγαπούμε .
Χρόνια πολλά .
Ναι την εχω ακουστα αυτη την εκδοχη Σίλια μου …
Αν ανατρεξεις σε παλαιοτερες αναρτησεις μου θα δεις πολλες φωτογραφιες απο τον πατερα του Ερωτα! χεχεχε Σοφοι οι προγονοι μας!
Καλη σου μερα και Καλή Σαρακοστή εύχομαι 🙂
Σου εχω πει ποσο σε συμπαθω ετσι? Μακια!
…το άκουσα κι εγώ με τα αυτιά μου από μιά ηλικιωμένη κυρία:
«αλήθεια πώς είναι ο έρωτας ,δεν τον γνώρισα ποτέ μου»
…τι είναι ο θάνατος μπροστά του;
γι αυτό ας τον γιορτάζουμε την κάθε μέρα,ακόμα και την σημερινή,
κι ας είναι γεμάτη με όλα αυτά τα χαζοκιτσάτα ,ο έρωτας θεριεύει
με τα μικρά, τα ασήμαντα ….τα προσανάματα!
ένα φιλί, χαζό αλλά αληθινό σου στέλνω!
Καλα ! Αυτη ειχε «πεθανει» ηδη!
Γι αυτο ας τον γιορταζουμε παρολα τα χαζοκιτσατα οσο υπαρχει στη ζωη μας! Οσο πλανιεται στην ατμοσφαιρα!
Ευχαριστω για το φιλί το χαζό! Χαιρομαι που ειναι αληθινο! Ξερεις, μου ηρθε στο νου εκεινη η αυθορμητη ατακα σου σε ενα παλιο μου ποστ , οπου μου πεταξες αυτο το φοβερο»Μην διανοηθεις!» 😉
Να είσαι καλα, Κωστα!
Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν..
Ωραίες «ερωτικές» ιστορίες..
Χρονια πολλα σε οσους εχουν συνειδοτοποιησει το μεγαλειο του και την πνοη που δινει στη ζωη μας η υπαρξη του αληθινου Ερωτα. Αυτού που σε κανει δημιουργικο! Που σε κανει να επιδιωκεις την ατομικη βελτιωση. Αυτου που σε κανει να «ανεβαινεις » ψυχικα!
Εμένα μου λες για έρωτα; Εμένα, που, την πρώτη γυναίκα που ερωτεύτηκα την παντρεύτηκα;