Ένα έντυπο με οδηγίες στην Οινούσσα, που μοιάζει βγαλμένο απ’ το 1950!
– » Πλυθείτε, ξυριστείτε, βάλτε τα γιορτινά σας και περιπλανηθείτε άσκοπα μεν αλλα με χαμόγελο δε,από τις 14:00 εως τις 23:00 να κάνουμε καλή εντύπωση στους τουρίστες μπας και ξαναρθουν» !
Πόσο περισσότερη κακομοιριά και μιζέρια θα μπορούσε να αναδυθεί μέσα από κάποιες «οδηγίες» τοπικού άρχοντα (;) προς τους δόλιους κατοίκους ενός μικρού νησιού της άγονης γραμμής.
Ξύπνα Δήμαρχε! Ο κόσμος έχει αλλάξει! Ο τουρίστας θέλει παροχές και ασφάλεια -εκτός από το όμορφο τοπίο και την καθαρή τη θάλασσα- για να ξανάρθει στο νησί σου!
Χειμωνιάτικη Λιακάδα 
Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια σε αυτό το πραγματικά πανέμορφο νησάκι…
Ομως τόσο με τους (πραγματικά Κροίσους) παράγοντές του, όσο και με τον κόσμο του γενικότερα, κάτι δεν πάει καλά….
Η αίγλη της ναυτοσύνης και η ευμάρεια που την συνοδεύει, έχει οδηγήσει αυτό το νησάκι σε έναν ιδιότυπο απομονωτισμό που μια απ΄τις εκφάνσεις του είναι και η συλλογική αχαριστία!
Πολλές σημαντικότατες προσωπικότητες έχουν περάσει από αυτό το νησί, ( Φώτης Κόντογλου,Κώστας Κρεατσάς κ.ά.) πλην όμως ουδέποτε έτυχαν της παραμικρής απόδοσης τιμής από τους ντόπιους.
Στην Αιγνούσα (έτσι τις αποκαλούν οι ντόπιοι τις Οινούσσες), αλληλολιβανίζονται μόνο οι Αιγνουσιώτες. Πας μη Οινούσσιος, Βάρβαρος!
Εμένα αυτή η νοοτροπία , γιατί μου θυμίζει Καρπαθο και επίσης Καστελόριζο ;;;Μηπως έτσι ειναι ολα τα .. παραμεθόρια νησιά μας;;
Δεν ε’ιμαι σε θέση να γνωρίζω για τα υπόλοιπα παραμεθόρια νησιά μας. Την Αιγνούσσα την έζησα, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε αρνητικά ήταν το γεγονός μιας σχεδόν εχθρότητας που αντιμετώπισα όταν πολλαπλά προσπάθησα να ξαναπλησιάσω παιδικούς φίλους και γνωστούς…Αν ήταν απλή αδιαφορία, θα την απέδιδα απλά στο πέρασμα του πανδαμάτωρα χρόνου, η σαφής απόχρωση της εχθρικότητας, με ξάφνιασε πραγματικά!