Πόρτες
του κήπου της καρδιάς μας
του παρελθόντος ..
της μνήμης ,
της λήθης,
της εγκατάλειψης
γέρικες ,
ρυτιδιασμένες,
σοφές πόρτες..
Πόρτες Σφαλισμένες
Πόρτες αλλόθρησκες , άπιστες..
πόρτες κλειστές..αμπάρες …
και πόρτες ..χαραμάδες μισάνοιχτες … ,
πόρτες αγαπημένες που σ
ου φωνάζουν Σ ΑΓΑΠΩ αλλά δεν είναι ορθάνοιχτες κάθε στιγμή..
Τι με έπιασε και μιλώ για πόρτες? Θέμα διάθεσης μάλλον ..
…κουφά πράγματα νιώθω πως συμβαίνουν γύρω μου .. Καταστάσεις και αντιδράσεις που με λογική δεν μπορώ να ερμηνεύσω κι αφήνομαι αναγκαστικά λοιπόν στο ένστικτο να καταλήξει σε κάποια ερμηνεία!
Χειμωνιάτικη Λιακάδα 
Όμορφες πόρτες..
Ευχαριστώ αλλά , Ανώνυμε αναγνώστη μου θα σε παρακαλέσω την επόμενη φορά το σχόλιο σου να έχει υπογραφή, γιατί θα μείνει στα σπαμ , εκεί που η wordpress κατατάσει όλα τα ανώνυμα σχόλια…
Δικό μου είναι, απλά δεν είχα συνδεθεί.. 😉
Αφηρημένε! Είδες, όως κι εγώ πόσο ευγενικά σ αντιμετώπισα! Παρ ολίγον να σε περνούσε για spam το σύστημα!
Πόρτες όμορφες..
Καλώς τον Ηφαιστιωνάκο! 🙂
Πολύ όμορφο post…κουφό-ξεκουφό και για ‘μένα αγαπημένο θέμα φωτογράφησης και θαυμασμού οι πόρτες!χιχι
Δεν είσαι η μόνη!Αλήθεια γιατί απορούν όταν φωτογραφίζουμε πόρτες?
Εχεις καιρο να γραψεις.. Τι γινεται ? Ολα καλα???????????