Ώρες ώρες , απ’ αυτά που διαβάζω και ακούω, αποκομίζω την εντύπωση ότι η Ελλάδα της κρίσης δεν διαφέρει παρά ελάχιστα από αυτήν προ της κρίσης. Ότι όλα βαίνουν καλώς, με κάποιες μικρές και επιμέρους διαφοροποιήσεις. Ότι στριμώχνονται λιγάκι οι Έλληνες, αλλά, έλα μωρέ, δεν χάθηκε κι ο κόσμος.
Σήμερα-αύριο τα πράγματα θα στρώσουν και η Ελλάδα, και κυρίως οι πολίτες της, θα γίνουν όπως ήταν πριν λίγα χρόνια. Τότε που, σύμφωνα πάλι με αυτά που διαβάζω και ακούω, όλοι οι Έλληνες είχαν στην κατοχή τους από ένα καγιέν, τα έσπαγαν καθημερινά στα μπουζούκια, τους έτρεχαν τα λεφτά από τα μπατζάκια και έκλεβαν συστηματικά το κράτος.
…..
Ώρες ώρες πάλι, έχω την εντύπωση ότι εγώ δεν ζω στην Ελλάδα!
Ζω σε ένα άλλο κράτος όπου η αύξηση των αυτοκτονιών συναγωνίζεται την αύξηση του ποσοστού της ανεργίας,
σε ένα κράτος όπου κοντεύουν να διαλυθούν τα πάντα:
η κοινωνική συνοχή,
οι εργασιακές σχέσεις,
η ψυχολογία του πληθυσμού,
η οικονομική ζωή, η… η… η…
Ποια να είναι άραγε η αλήθεια;
Ποια από τις δυο εικόνες είναι η πραγματική;
Ή, αν προτιμάτε, η πιο πραγματική;
Αυτή που περιγράφει μια Ελλάδα ελαφρώς διαφοροποιημένη ή αυτή που βλέπει ένα κράτος και ένα λαό υπό διάλυση;
Η μόνη πραγματικότητα για την οποία ο καθένας μας πια πρέπει να είναι σίγουρος είναι ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ .. κι επίσημα πια , «ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΔΕΣ»!!!!!!!!!!!!!!
( του κοινού ποινικού δικαίου)!
Σαν επίσημο κράτος, χαρίζουν πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ σε μεγαλες εταιρείες , ενώ την ίδια στιγμή το μακρύ τους χέρι γλυστράει στην τσέπη σου και σου κλέβουν το ήδη αφαιμαγμένο κκαι άδειο πορτοφόλι σου Ελληνάκο μου!
Χειμωνιάτικη Λιακάδα 