(μ)αγκάλι

– Γιατί δεν μου είπες ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα;

– Πού να βρω χρόνο να κοιτάξω το ημερολόγιό μου;»  γκρίνιαξε οργισμένη η  Αλίκη  στη Λιακάδα που  στέκεται αμήχανα, με μάτια γουρλωμένα, ακροβατώντας μεταξύ απορίας και θυμού.

Tα σκαριφήματα είναι εμπνευσμένα απ΄ το πενάκι της Λιακάδας , για  να μας θυμίζουν το  πως και  το πού, πάλλονται οι επικείμενες γιορτές των ημερών που έρχονται ! Και που προς το παρόν,  μας το θυμίζουν,  μόνο οι πλουμιστές βιτρίνες!

– » Τα χρυσάφια ξεθωριάζουν κόρη μου στο πέρασμα του χρόνου! Μόνο της καρδιάς η ζεστασιά κρατάει τη λάμψη »  έλεγε  η σοφή  γιαγιά μου,  σαν με κανάκευε  δίπλα στο φτωχικό της παραγώνι.

Ετούτη την κουβέντα θα  ‘θελα να  την έχω  λουλούδι,   καρφιτσωμένο  στο πέτο μου  !

• Να την αντιπαραθέτω στις λαμπερές των ημερών βιτρίνες !

• Να τη φορώ στα μάτια,  να κοιτάζονται  μέσα τους οι φανταχτερές κυρίες

που περιφέρονται στα Τhe Mall με την εκθαμβωτική καθρέφτη-καθρεφτάκι μου θωριά, κραυγαλέο σήμα του κούφιου εαυτού τους !

• Να την περιφέρω στην πόλη μας, που θρέφει  αναιδέστατα την καταναλωτική της κοινωνία , γυρίζοντας  τη πλάτη στον πόνο  και τη σκληράδα της μοναξιάς, αφήνοντάς την,  έρμαιο στην  αγριάδα  και την ψύχρα των  ανέμων!

• Να αφουγκραστεί μίζερες κουβέντες για την πλουμιστή τη φορεσιά που έχει τσουχτερή τιμή….

• Τα περίσσια και τα ίσια, τα θρύψαλα της αλήθειας μας και τα ψήγματα της ανθρωπιάς μας… να τους θυμίσει !

‘

‘

Κι έπειτα, να της μιλήσει ψιθυριστά -όπως μιλάει πάντα η αγάπη-

για εκείνο το πιτσιρίκι που,   με μαλλιά πεσμένα από τις  «θεραπείες» ,

κοιτά βουβό πίσω από το τζάμι, τους επισκέπτες του !

Άχνα δεν βγάζει …  ! Μονάχα παλεύει με θεριό !

Χίλια παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες!

Χίλιες σιωπές … και άλλες τόσες!

Μοναχά  το  βλέμμα καρφώνουν σα δίκοπα  μαχαίρια,  μες στο δικό σου και σε σφάζουν ..

Δεν είναι το φόρεμα η  χαρά! Το κεράκι  το  αναμμένο,  είναι… !

Μαγκάλι  ν’ απλώσεις τα χέρια να ζεσταθείς καθισμένος κατάχαμα.

Να νιώσεις μέσα και γύρω σου τη φλόγα  του να σε ζεσταίνει .

Άπλωσε το χέρι,  και  τότε θα δεις  το πώς η γνήσια χαρά λευτερώνεται από τις βιτρίνες των ονείρων…

 

… Η φλέβα  μπορεί να σπάει και να παίρνει από της βελονιάς  το

τσίμπημα,   της μελιτζάνας   χρώμα!΅ Ετσι  γίνεται το αίμα σου  σαν δίνεις για κάποιον  !

Αλλά η καρδιά  κοκκινίζει  από  χαρά και σου  γνέφει: Aυτό κι  αν είναι δώρο!

Χίλια λαμπιόνια αστράφτουν  !

Έρχονται Χριστούγεννα …

ΚΙ εγώ σήμερα στόλισα τη  δικό μου γωνιά …

 

Τις κάρτες μου με το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα

με ποστ σε σας, νωρίς νωρίς   τις στέλνω   …    μέσα από αυτό το site

http://www.pisti.gr/index.php

.

… Φορώντας τα ψηλοτάκουνα γοβάκια μου,χωρίς βιασύνη μπορώ και  περπατώ ανάλαφρη πια, χωρίς κάτι να με βαραίνει στη συνείδησή μου, τους δρόμους  τούτης της έρημης πόλης …