Οι χυδαίοι επετέθησαν

Είχα νιώσει την ίδια ανάγκη να γράψω κάτι υπερασπιζόμενη έναν άνθρωπο τελείως άγνωστό μου πριν από λίγους μήνες και δεν το έκανα και το μετάνιωσα. Ηταν και για σας και για μένα ένας άγνωστος, διότι. Τώρα είναι η τηλεπαρουσιάστρια Αννίτα Πάνια. Και τώρα που το ξανασκέφτομαι σε αντίστιχη περίπτωση και ο διάολος ο ίδιος να ήταν, θα ξαναέβγαινα να τον υπερασπιστώ χωρίς ενδοιασμούς.

Η Αννίτα έχασε τη μητέρα της προ ημερών.Θα μου πείτε
– «Κι εσύ τώρα το θυμήθηκες;;»
– «Οχι, αλλά προηγήθησαν άλλα θέματα. Άλλωστε δεν έχει σημασία το πότε θα μιλήσουμε για ένα τέτοια θέμα (σας απαντώ) γιατί είναι θέμα αρχής και αυτά είναι διαχρονικά και πάντα επίκαιρα -αφήστε που προκλήθηκα ασύστολα και από αυτούς που λύσσαξαν με τις δημοσιεύσεις φωτογραφιών της σωρού του Μ. Ασλάνη και ήθελα να ηρεμήσω πρώτα».

Οι πικρόχολοιπου λέτε, οι μικρόψυχοι, οι ανεγκέφαλοι, οι ελεεινοί, βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν τη χολή τους. Το πιο ανώδυνο σχόλιο γι αυτούς ήταν το …«ψόφα», που δεν ξέρω ποιος διάολος το πρωτολανσάρισε κι έβαλε αυτή την εμετική λέξη για τα καλά στο δημόσιο λόγο μας, πλέον. Διότι, εάν δεν έχουν καταλάβει μερικοί, στα social media είναι σαν να βγαίνουμε στο μπαλκόνι του σπιτιού μας και να ξεφωνίζουμε.

Στη δημοσίευση της είδησης σε σελίδα του facebook -που δεν τσιγκουνεύεται σε ειδήσεις από την εγχώρια showbiz τα σχόλια- είναι για να παίρνεις τα βουνά και να καταριέσαι όσους σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο!
Κι όχι μόνο σκέφτονται τοιουτοτρόπως, δεν ντρέπονται να τα γράφουν και επώνυμα!
Ευτυχώς δεν είδα ούτε έναν απ’ τους φίλους μου στο facebook ανάμεσα τους.Αν έβλεπα κάποιον θα τον διέγραφα αμέσως αφού τον έβριζα δεόντως….
Πάρα πολλά και τα αρνητικά σχόλια και δεξιά κι αριστερά.

Όσο για το επιχείρημα «τόσος κόσμος πεθαίνει κάθε μέρα, γιατί πρέπει να με νοιάζει η μητέρα της Αννίτας Πάνια;» έχω να σου πω ότι έτσι είναι το σύστημα. Κάποιοι είναι πιο προβεβλημένοι και ο θάνατος κάποιου δικού τους γίνεται είδηση. Βρες εσύ έναν άλλο τόπο στην υφήλιο όπου δε συμβαίνει αυτό, να μου τον δείξεις και εμένα!

Πότε γίναμε έτσι, εμείς σαν άτομα και σαν κοινωνία;
Από πότε και με ποιό δικαίωμα περιφρονούμε με τόση έμφαση τον πόνο του άλλου;
Πάντα έτσι ήμασταν και, απλώς, τα social media μας δίνουν τη δυνατότητα να δείχνουμε τον πραγματικό μας εαυτό για τον οποίο δεν ντρεπόμαστε, κιόλας;

Δεν έχω καμιά απάντηση, ειλικρινά. Ούτε και θλίβομαι, όμως. Απλώς πεισμώνω ακόμη περισσότερο.

Όχι ρε, όλοι εμείς που δε γουστάρουμε την αηδιαστική συμπεριφορά σας δε θα σας κάνουμε τη χάρη να αλλάξουμε χώρα. Εδώ θα μείνουμε, και θα αποδοκιμάζουμε τέτοια ήθη και συμπεριφορές! Θα σας τη λέμε κάθε φορά, καθαρά και ευθέως. Και αν ενοχληθείτε σκασίλα μας! Καιρός να αλλάξετε!

Είναι αδύνατο το «ψόφα» του τύπου που δε σέβεται το θάνατο της μητέρας του άλλου να είναι πιο δυνατό από ένα «συλλυπητήρια». Μπορεί να είναι πιο ηχηρό! Πιο δυνατό, όμως, δεν είναι. Και ξέρεις γιατί;

Γιατί ο «ψόφας» δε θα τολμήσει ποτέ να το πει στην οποιαδήποτε Αννίτα κατάμουτρα!! Μη σου πω ότι θα της κάνει και τεμενάδες άμα τη δει.
Αντίθετα, ο «συλλυπητήριας» θα το πει ακόμα και στον οποιονδήποτε «ψόφα».

Όσο περίεργο και να σου φαίνεται εσένα, γελοίε «ψόφα», αυτό που χρειάζεται η εποχή μας είναι ευγένεια. Ακόμα και απέναντι σε σένα.